ωτιαφόρος

-ον, Α

(κατά το Μέγα Ετυμολογικόν) «ὠτιαφόροι, oἱ τὰς ὠτίδας φέροντες ἐργάται».

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠτίς + -φόρος*].